viernes, 1 de noviembre de 2013

¡ES MI BLOG!

Pido perdón por el daño que este post pueda causar. Espero que este post sea de ayuda para aquellos que se meten donde no los llaman. Lo siento. Tranquilos será corto, no hay mucho que decir.  

Tenjo hun post presiozo en hel ke puedo ezcrivir akeyo ke me apeteska zin ke se me kritike. Ez de my propiedat i lo utiliso para esprezar miz penzamientoz, miz dudaz y miedoz. 

Zi hun dia ze me kruzan loz cavles i kiero dezaojarme kon zien faltaz hortojrafikaz eztoy en todo my derrexo. Llo kree ezte block, llo desido ke exprezar i de ke manerah. Zon miz desisionez. Ai jente ke ha lo megor no lo entendera, i ke lo darà ravia. Perro ez mi povlema. 

I a kien no le juste ke no lo lea. Llo sienpre asepto las kriticas, sienpre son vien resividas. Ezo sí, todoh tiene su limite. I ai kozaz ke no voi a permitir. Por egemplo ezaz faltaz de rezpeto hasia akeyo ke hajo kon tanto ezfuerso i dedikasion. No voi ha permitir ke ze metan kon el travago ke hajo kon tanto amorr i felizidat. Lo ziento, perroh por haí noh pazo. 

Tanpoko permito ke me se arruine el kumpleanyos de estah manera. Repitoh; hel block ez mio, llo desido que aser con el. Jracias por dedicarle hunos minutoz ha ezte post. 

Vuelvo a pedir perdón. Sin embargo, necesitaba escribir este post para que quedaran las cosas claras.  


No hay comentarios:

Publicar un comentario

Seguimos viviendo de sueños.

Ojalá poder hablar sin tapujos, ser un maldito libre abierto, no dejar que te coma por dentro, que en ti haya un malestar generalizado por a...